Για ακόμη μία σεζόν ο Παναθηναϊκός δεν έχει ξεκινήσει θετικά το πρωτάθλημα. Με μόλις δύο νίκες σε επτά αγωνιστικές το Τριφύλλι βρίσκεται επτά βαθμούς από την κορυφή ενώ πριν δύο εβδομάδες ήταν στις τρεις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας. Ο κύριος Πογιάτος, που ανέλαβε τα ηνία της ομάδας το καλοκαίρι, μετά την ανεξήγητη αποχώρηση του Γιώργου Δώνη, καθ' υπόδειξη των κυρίων Αλαφούζου και Ρόκα, κλήθηκε να οδηγήσει μία νέα ομάδα στην κορυφή, όπου της αρμόζει να είναι. Ο Ισπανός προπονητής έφερε πληθώρα νέων παικτών, η πλειοψηφία από την Ιβηρική χερσόνησο μιας και ο ίδιος ήταν στις ακαδημίες της Ρεάλ Μαδρίτης, χωρίς ωστόσο να πείθουν για την ποιότητα τους. Η επιπολαιότητα και οι κακοί χειρισμοί προπονητή και διοίκησης δεν άργησαν να φανούν. Η ομάδα όχι μόνο δεν απέδιδε καλό ποδόσφαιρο, τουναντίον, δεν μπορούσε να αποσπάσει κανένα θετικό αποτέλεσμα. Έτσι, μετά από έξι αγώνες ο Ισπανός αποτέλεσε παρελθόν, ενώ μερικές ημέρες αργότερα τον ίδιο δρόμο ακολούθησε και ο Τσάβι Ρόκα, τεχνικός διευθυντής του συλλόγου. Ως αντικαταστάτης του Πογιάτος ανακοινώθηκε ο Ρουμάνος Λάζλο Μπόλονι, ένας προπονητής με τεράστια πείρα και εξαιρετικές ικανότητες. Μολονότι ξεκίνησε με το <<αριστερό>>, ήρθε ισόπαλος ο Παναθηναϊκός με τον Βόλο στο ΟΑΚΑ, εντούτοις φάνηκε η αλλαγή που έφερε η άφιξη του έμπειρου κόουτς στην ομάδα. Την επόμενη αγωνιστική οι <<πράσινοι>> δοκιμάστηκαν κόντρα στον κακό τους δαίμονα, την Λαμία, εκτός έδρας, όπου κατάφεραν να πετύχουν την πρώτη τους νίκη στο πρωτάθλημα. Αυτό που μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι το γιατί έπρεπε να περάσουν τόσα γεγονότα ούτως ώστε ο Παναθηναϊκός να φτάσει στα τέλη Οκτωβρίου για να πάρει το πρώτο τρίποντο στην σεζόν. Αναρωτιέμαι η διοίκηση γνώριζε τις επιπτώσεις που πιθανόν να έφερνε στην ομάδα η άφιξη ενός άπειρου προπονητή και η εκ νέου δόμηση της ομάδας; Όπως και να έχει φίλοι μου, τα πράγματα δεν αλλάζουν όσο και αν το σκαλίζουμε εκ των υστέρων. Το Τριφύλλι για άλλη μία φορά μένει μακριά από τους στόχους του, πρωτάθλημα και έξοδο στην Ευρώπη, ευτελίζει το όνομα και την ιστορία του και σίγουρα απομακρύνει τους φίλους του από τον σύλλογο. Η κατάκτηση του Κυπέλλου μπορεί να <<χρυσώσει το χάπι>> στους υποστηρικτές του, αλλά η απουσία πρωταθλημάτων και γενικότερα η μη διεκδίκηση τίτλων θα τους στοιχειώνει πάντα. Το τι μέλει γενέσθαι με τον Λάζλο Μπόλονι δεν είμαι σε θέση να το γνωρίζω, αυτό που ξέρω όμως είναι, ότι για να γίνει ξανά πρωταγωνιστής ο Παναθηναϊκός, χρειάζονται άτομα που αγαπούν και πονάνε τον σύλλογο και δεν τον χρησιμοποιούν για εμπορική και επικοινωνιακή χρήση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου